Grzyb paznokci (grzybica paznokci)

Grzybica paznokci to choroba paznokci rąk i stóp, wywoływana przez przedstawicieli mikroflory grzybiczej, prowadząca stopniowo do zniszczenia płytki paznokcia wraz ze zmianą jej struktury, koloru, kształtu.

Czynniki wywołujące grzybicę paznokci obejmują trzy rodzaje grzybów:

• Dermatomycetes. Dermatomycetes to grzyby pasożytnicze, których głównymi przedstawicielami są Trichophyton, Microsporum, Epidermophyton. W 80-85% przypadków źródłem grzybicy paznokci stają się dermatomycetes.
• Grzyby z rodzaju Candida (drożdżopodobne). Grzyb Candida jest obecny w mikroflorze każdego ludzkiego ciała, jednak z natury może zacząć się szybko namnażać, powodując grzybicę paznokci. Grzyb Candida infekuje powierzchnię paznokcia w 8–10% przypadków.
• Spleśniały. Pleśnie są najrzadszymi możliwymi czynnikami wywołującymi grzyby paznokci; zarażają się tylko w 5-6% przypadków.

Przyczyny grzybicy paznokci

W 100% przypadków grzybica paznokci występuje w wyniku uszkodzenia skóry przez patogeny grzybicze. Kontakt skóry stopy z zakażoną powierzchnią prowadzi do penetracji grzyba przez górne warstwy nabłonka paznokcia, aw konsekwencji do dalszej deformacji płytki paznokcia. W zależności od lokalizacji zmiany możliwe są następujące typy grzybicy paznokci:

• Grzyb przedostaje się do łożyska paznokcia przez krawędź paznokcia. Ponieważ w pierwszych dniach infekcji przebiega prawie bezobjawowo, pacjentowi trudno jest zauważyć jakiekolwiek zmiany. Ale gdy grzyb rośnie w samym łożysku paznokcia, zaczyna się rozwijać hiperkeratroza. Nadmierne rogowacenie spowodowane jest zmianą koloru paznokcia z jasnoróżowego na żółtawe, osłabia się również połączenie powierzchni paznokcia z łożyskiem paznokcia, co prowadzi do rozwarstwiania się, łuszczenia.
• Grzyb może dostać się do paznokcia przez wolną powierzchnię płytki paznokcia. Dzieje się tak, gdy zarodniki mają wysoką zdolność keratolityczną (szybko niszczą keratynę). W takim przypadku infekcja paznokcia następuje znacznie szybciej w porównaniu z pierwszą opcją.
• Przez fałd paznokciowy (obszar skóry przylegający do płytki paznokcia). Nieco rzadziej jednak przy tej metodzie infekcji może rozpocząć się proces zapalny macierzy paznokcia (strefy korzenia).

Czynniki ryzyka, które mogą wywołać grzybicę paznokci

• płaskostopie lub inne cechy budowy, rozwój stopy;
• żylaki nóg;
• obniżona odporność z powodu poprzednich chorób;
• zakażenie wirusem HIV;
• zwiększona potliwość;
• noszenie butów i odzieży wykonanej z materiałów syntetycznych;
• niskie napowietrzenie stopy. Występuje ponownie z powodu niewygodnych i ciasnych butów;
• mechaniczne uszkodzenie stopy;
• zadrapania, otarcia, otwarte rany;
• samodzielne usuwanie wrastającego paznokcia;
• częste stosowanie antybiotyków;
• choroby kandydozy (głównie u kobiet);
• choroby współistniejące. Cukrzyca, zaburzenia tarczycy, choroby dermatologiczne, choroby żołądka, trzustki, nadwaga mogą również zwiększać ryzyko grzybicy paznokci nawet 6-8 razy;

Cóż, oprócz tych czynników, istnieją również sposoby, dzięki którym można bezpośrednio zarazić się grzybem paznokci.

• Stosowanie ogólnych artykułów higieny osobistej (pumeks, myjka, kapcie, klapki)
• Odwiedzanie publicznych saun, łaźni, basenów, przebieralni bez butów.
• Noszenie cudzych butów
• Nieprzestrzeganie standardów sterylizacji w gabinetach kosmetycznych (zwłaszcza pedicure).

Objawy, formy grzybicy paznokci

Objawy choroby zależą od wielu czynników: wieku, postaci grzybicy paznokci, stopnia zakażenia, stanu organizmu jako całości. Objawom grzybicy paznokci towarzyszy świąd, pieczenie i podrażnienie skóry.

Obecnie dermatolodzy wyróżniają pięć głównych postaci uszkodzeń spowodowanych przez grzyby paznokci:

• Przerostowy. Charakteryzuje się ostrym zgrubieniem płytki paznokcia. Grubość paznokcia może przekraczać 3-4 mm - jest to spowodowane wzrostem małych łusek skórnych, które rosną na zakażonej powierzchni paznokcia. Boczne części płytki paznokcia ulegają największemu zniszczeniu; przeciwnie, środkowa (środkowa) część gęstnieje. Na krawędziach paznokieć zaczyna się silnie kruszyć. W wyniku uszkodzenia przerostowego paznokieć staje się zakrzywiony, wąski i bardzo gruby. Ponadto następuje gwałtowna zmiana koloru paznokcia, której towarzyszy złuszczanie.
• Normotroficzny. Jest to najłatwiejsza forma, ponieważ paznokieć dotknięty grzybem nie gęstnieje, ale pozostaje taki sam. Zmienia się tylko kolor płytki paznokcia. Grzyb zaczyna się od pojawienia się małej żółtej plamki, która następnie szybko rośnie. Jeśli nie skonsultujesz się ze specjalistą i nie rozpoczniesz leczenia, z czasem plama będzie się powiększać, stopniowo obejmując cały obszar płytki paznokcia. Ponieważ dana osoba może szybko wykryć zmianę koloru, grzybicę paznokci można zdiagnozować na dość wczesnym etapie choroby.
• Atroficzny (Onycholityczny). Zanikowej postaci grzybicy paznokci towarzyszy ostra zmiana koloru paznokcia z różowego na szary, z następczym zniszczeniem struktury paznokcia. Charakteryzuje się szybkim postępem, ostatecznie prowadzącym do całkowitego oderwania płytki paznokcia od łożyska paznokcia. Innymi słowy, pacjent może przypadkowo zaczepić lub podważyć zainfekowany paznokieć i całkowicie go „usunąć”. Ostatnim etapem zanikowego grzyba jest martwica tkanki paznokcia.
• Boczne i dystalne. Postać boczną często rozpoznaje się w połączeniu z dystalnym typem grzyba. Symbioza tych odmian prowadzi do przebarwienia płytki paznokcia, zaczynając od pojawienia się podłużnych żółtawych bruzd, po których następuje powiększenie obszaru uszkodzenia paznokcia. W ciągu 4-5 tygodni przy braku odpowiedniego leczenia komórki paznokcia zaczynają obumierać, a sam paznokieć silnie się kruszy. Ostatnim etapem bocznego uszkodzenia paznokcia przez grzyba jest całkowite odsłonięcie łożyska paznokcia, co jest niebezpieczne z ryzykiem infekcji błony śluzowej.
• Całkowita postać grzybicy paznokci. Całkowity grzyb paznokci to brak leczenia któregokolwiek z powyższych typów grzybicy paznokci. Należy pamiętać, że paznokieć bardzo szybko zmienia kolor, złuszcza się, kruszy, a następnie całkowicie odrzuca z łożyska paznokcia. W takim przypadku konieczna jest konsultacja nie tylko z dermatologiem, ale także z chirurgiem.

Etapy grzybicy paznokci

Aby uchronić się przed zakażeniem grzybem paznokci u stóp, należy pamiętać, że infekcja, podobnie jak późniejsza deformacja paznokcia, nigdy nie występuje z dnia na dzień. Z medycznego punktu widzenia jest to zmiana pierwotna, stadium normotroficzne i przerostowe.

Na początkowym etapie paznokieć jest dotknięty tylko krawędziami; w tym samym czasie wielkość dotkniętego obszaru nie przekracza 2-3 mm. W rzadkich przypadkach może to wpłynąć na wolną krawędź gwoździa. Przed bezpośrednim uszkodzeniem paznokcia skóra stóp zostaje zakażona. Pacjent odczuwa swędzenie, ocieranie i odciski, mogą pojawić się bolesne zrogowacenia. Z biegiem czasu grzyb przechodzi od stopy do paznokcia. Jeśli zauważysz zmiany w tym miejscu i skonsultujesz się ze specjalistą, jest szansa na całkowite zachowanie i przywrócenie płytki paznokcia w krótkim czasie.

Etap normotroficzny to kolejny etap choroby. Pośredni proces, w którym zgrubienie płytki paznokcia jeszcze się nie rozpoczęło, ale dotknięte obszary paznokcia są już zauważalne. Dotknięte obszary mogą być małe (2-4 mm) lub mogą osiągnąć większe rozmiary (ponad 5 mm). Najczęściej wyrażane są w postaci cienkich pionowych pasków z żółtawym odcieniem. Pierwszą manifestacją grzybicy paznokci jest właśnie zmiana koloru: można ją szybko zauważyć i rozpocząć leczenie na czas.

Ostatnim etapem grzybicy paznokci jest przerostowy etap choroby. Rozpoczyna się utworzeniem małej plamki pod paznokciem, która następnie bardzo szybko rośnie. Może mu towarzyszyć proces zapalny, który przebiega równolegle z tworzeniem się ropnych worków. Płytka paznokcia gęstnieje, kruszy się, złuszcza, następnie ostro staje się cieńsza, aż w końcu komórki paznokcia obumierają i całkowicie się złuszczają.

Ważne: niebezpieczeństwo hipertroficznego uszkodzenia paznokci polega również na możliwości uszkodzenia pobliskiej skóry i przejścia do płaszczyzny przewlekłej. Ale taki rozwój wydarzeń jest możliwy tylko w przypadku braku terminowej interwencji medycznej i późniejszego leczenia grzyba paznokci.

Leczenie grzybicy paznokci

Najbardziej rozpowszechnione są różne leki przeciwgrzybicze. Mechanizm działania takich leków ogranicza się nie tylko do niszczenia bezpośrednio zarodników, ale także do gromadzenia się substancji czynnej w samej płytce paznokcia. Zapobiega to nawrotom i chroni nogi przed możliwymi przyszłymi urazami.

Przed wyborem jednego lub drugiego leku należy zdecydowanie przejść kulturę mikrobiologiczną z identyfikacją rodzaju grzyba paznokci, przejść pełną diagnozę i skonsultować się z dermatologiem.

W najnowocześniejszych klinikach dermatologicznych do diagnozowania grzybicy paznokci stosuje się następujące metody:

• Mikroskopia KOH
• Precyzyjna diagnostyka PCR

Dermatolog przed przepisaniem konkretnego leku musi wziąć pod uwagę charakter zakażenia grzybiczego, rodzaj grzybicy paznokci, czas, jaki upłynął od momentu zakażenia i wiele więcej.

Najczęściej stosowane metody leczenia: leki, laser i medycyna tradycyjna.

Leki

Spośród leczniczych leków przeciwgrzybiczych najbardziej rozpowszechnione są lakiery, maści i tabletki.

W początkowych stadiach rozwoju grzyba zaleca się stosowanie preparatów miejscowych, wśród których ważne miejsce zajmują lakiery przeciwgrzybicze.

Ważne: jeśli lekarz przepisał lakier przeciwgrzybiczy, zabiegów nie należy nigdy pomijać, ponieważ w przeciwnym razie nie będzie pożądanego efektu.

Oprócz lakierów istnieją również specjalne maści i żele o takim samym działaniu przeciwgrzybiczym. Maści również należą do preparatów miejscowych. Najczęściej eksperci przepisują maści. Maść należy nakładać na dotknięte obszary paznokcia i stopy przez pewien czas. Dokładny czas zabiegu wyznacza specjalista.

Istnieją również tabletki przeciwgrzybicze. W przeciwieństwie do maści i lakierów, tabletki są lekami ogólnego przeznaczenia przyjmowanymi doustnie. Najczęściej przepisywane tabletki przeciwgrzybicze to: Tabletki są najczęściej przepisywane nie na początkowych etapach infekcji, ale w późniejszym terminie, kiedy grzyb wszedł już w fazę normotroficzną.

Laserowe leczenie grzybów

Obecnie niektóre kliniki oferują sprzętowe leczenie grzybicy paznokci za pomocą lasera. Wnikając w powierzchnię podpaznokciową, wiązka lasera podgrzewa ją do strefy wzrostu, tym samym nie tylko zabijając grzyby, ale także stymulując wzrost nowego paznokcia. Badania naukowców wykazały, że przy systematycznym nagrzewaniu płytki paznokcia do temperatury 60-70 stopni giną mikroorganizmy grzybicze. Podobny efekt termiczny bez uszkadzania otaczających tkanek można osiągnąć tylko za pomocą promieniowania laserowego, ponieważ wiązka lasera ma długość, która reaguje tylko na komórki dotknięte grzybicami. Pomimo tego, że metoda ekspozycji laserowej na zmianę obiecuje całkowitą eliminację grzyba paznokci, dermatolodzy z reguły zalecają kilka sesji takiego leczenia. W porównaniu z farmakoterapią metoda ta jest znacznie droższa i dlatego nie jest odpowiednia dla wszystkich.

A dla tych, którzy są zbyt leniwi, aby udać się do lekarza, są środki z arsenału tradycyjnej medycyny

Eksperci zalecają sięganie po metody ludowe wyłącznie w połączeniu z trwającym tradycyjnym leczeniem systemowym. Takie fundusze można wykorzystać jako środki zapobiegawcze w celu wyeliminowania prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia grzyba w przyszłości.

Oto kilka przepisów, których skuteczność w leczeniu grzybicy paznokci jest prawdopodobna, ale wcale nie jest konieczna. Jednak w przypadku braku innych możliwości zwalczania grzybicy paznokci nie jest zabronione stosowanie tych prostych zaleceń.

1. Dotknięte obszary płytki paznokcia są traktowane 5% roztworem jodu dwa razy dziennie. Po nałożeniu jodu można odczuwać lekkie mrowienie i pieczenie. W przypadku nasilenia się dolegliwości należy przerwać takie leczenie i zastosować inne metody leczenia.
2. 20% nalewka jest zrobiona z propolisu, który następnie nakłada się na obszary skóry i paznokci dotknięte grzybem. Działanie propolisu polega na tym, że sprzyja szybkiej regeneracji uszkodzonych komórek i odbudowie paznokcia. Efekt propolisu staje się zauważalny już po kilku zastosowaniach.
3. Jednym z najbardziej znanych sposobów samodzielnego zwalczania grzybów jest użycie kombuchy. Aby przygotować kompres, musisz odciąć mały kawałek dojrzałej kombuchy, użyć bandaża lub bandaża z gazy, aby przywiązać grzyba do dotkniętego paznokcia i pozostawić na noc. Rano rozwiąż bandaż i usuń martwe cząsteczki paznokcia. Następnie należy leczyć dotknięty obszar i skórę wokół niego roztworem jodu lub innym środkiem dezynfekującym. Zaleca się kontynuowanie obróbki paznokcia kombuchą przez 3-4 tygodnie.

Zapobieganie infekcji grzybiczej paznokci

• Każdej chorobie, w tym grzybicy paznokci, łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Aby uchronić się przed grzybem paznokci i zminimalizować ryzyko infekcji, należy stosować proste środki zapobiegawcze, które pomogą zachować zdrowie.
• Przede wszystkim jest to przestrzeganie higieny osobistej, zwłaszcza w miejscach publicznych. Dotyczy to również własnego mieszkania, a tym bardziej miejsc publicznych, takich jak sauny i łaźnie. Należy zawsze nosić indywidualne kapcie, używać własnej luffy i pumeksu do pielęgnacji pięt.
• Jeśli zauważysz nadmierne pocenie się stóp, zmień buty lub użyj specjalnych odświeżających wkładek. Te wkładki mają porowatą strukturę, dzięki czemu normalizują cyrkulację powietrza.
• Regularnie sprawdzaj swoje stopy pod kątem mikropęknięć, zadrapań i skaleczeń. Jeśli zostaną znalezione zadrapania, musisz potraktować to miejsce środkami antyseptycznymi (alkoholowy roztwór jodu i inne).

Grzybica paznokci, podobnie jak wiele innych chorób, może nie pojawić się od razu, dlatego bardzo ważne jest monitorowanie stanu paznokci i skóry stóp. Najlepiej dokładnie przestrzegać wszystkich zalecanych środków zapobiegawczych - te proste działania w przyszłości pozwolą zaoszczędzić czas i pieniądze wydane na leczenie.